رویکرد آیت مدار

رویکرد آیت مدار

آیت چیه؟

بچه ها؛ خدا هیچ چیزی رو بی خودی نیافریده. او توی خلقت هر چیز برای ما انسان ها “آیت” یا “نشانه” قرار داده. این نشانه ها زبان سخن گفتن خدای مهربون با ما انسانها هستن که ما باید به اون ها دقت کنیم و پیداشون کنیم تا بتونیم بفهمیم خدا داره بهمون چی می گه. با فهمیدن این نشانه ها ما می تونیم توی زندگی بهتر تصمیم سازی و تصمیم گیری کنیم.

فکر کنید باباتون داره توی جاده رانندگی میکنه؛ سر راهش تابلوی پیچ تند رو میبینه، متوجه میشه که یه کمی جلوتر یه پیچ تند هست که اگه حواسش نباشه ممکنه خدایی نکرده بره توی دره یا با ماشین رو به رویی تصادف کنه. پدر شما هیچ وقت پیاده نمی شه دست بزنه به تابلو که بفهمه جنسش از چیه یا رنگ روش خشک شده یا نه! برای پدرتون اون نشانه ای که توی تابلو هست مهمه. هر چیزی هم که خداجون آفریده، برای ما مثل اون تابلوی وسط جاده ی زندگی میمونه. برای ما هم در درجه ی اول اون حرفی که خدا میخواسته با آفریدن پدیده ها بزنه مهمه، بعدش تازه میتونیم بریم سراغ خود اون پدیده که مثلا چه جوریه و چه جوری نیست.

سرمایه‌ی ایمان، زیربنایی‌ترین سرمایه‌ی انسانی است. سرمایه‌ی مادی، سرمایه‌ی علمی، سرمایه‌ی اجتماعی و هر نوع سرمایه‌ی دیگر باید مبتنی بر سرمایه‌ی ایمان باشند. بر این اساس، تصمیم‌سازی و اتخاذ استراتژی در هر حوزه‌ای باید مبتنی بر جهت‌گیری ایمانی صورت بپذیرد و معطوف به افزایش سرمایه‌ی ایمان باشد. از این منظر، تربیت تصمیم‌سازان و استراتژیست‌های آینده منوط به نهادینه شدن ایمان در ایشان است. بنابراین، ضروری است از کودکی تربیت ایمانی در فرد آغاز شود، چرا که پایه‌های ایمان در قلب، از کودکی شکل می‌گیرد.

ایمان به هفت حوزه تعلق می‌گیرد که هفت ستون ایمان در قلب انسان مؤمن است: ایمان به خدا، ایمان به غیب، ایمان به آخرت، ایمان به انبیاء، ایمان به کتاب، ایمان به ملائکه، و هفتمین متعلق که ایمان به آیات الهی است. در ایمان به آیات الهی، سویه‌ی نگاه، از توجهِ صرف به خود پدیده، معطوف به جهتی می‌شود که به آن رهنمون است. آیت، علامت حبس شده در شیئ است. انسان مؤمن، در هر پدیده، نشانی‌ای را جست و جو می‌کند که خداوند رحمن در آن قرار داده است. قرآن کریم ضمن بیان هر پدیده، داستان، و واقعه‌ای تأکید بر توجه به آیت قرار داده شده در آن می‌کند: «إنّ فِی ذَلِکَ لَآیَه»، «إِنَّ فِی‏ ذلِكُمْ لَآیاتٍ»، «وَ فىِ الْأَرْضِ ءَایَاتٌ لِلْمُوقِنِینَ، وَ فىِ أنفُسِكمُ‏ْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (الذاریات، 20 و 21)»

حال، در شرایطی که کودک در مراحل ابتدایی شناخت پدیده‌های پیرامون خود است، برتافتن جهت‌دار بودن هر پدیده امکان‌پذیرتر است. ساده‌ترین، زود فهم‌ترین، و ملموس‌ترین متعلقِ ایمان به ویژه برای کودکان، ایمان به آیات الهی است. به این ترتیب، روی‎کرد آیت‌مدار، روی‌کرد ابتدایی در تربیت کودکان استراتژیست است.